تفاوت بین تجارت الکترونیک بدون سر و سنتی
یک سیستم تجارت الکترونیک معمولی را می توان به دو بخش تقسیم کرد، قسمت جلویی و پشتیبان.
نمایش قسمتی از سیستم است که مشتری رو به رو است، معمولاً یک وب سایت یا یک برنامه. بخش ظاهری به نمایش محتوا و پیگیری اقدامات مشتری مانند قرار دادن اقلام در سبد خرید مربوط می شود.
Back-end بخشی از سیستم است که حاوی منطق تجاری است که معمولاً به عنوان یک برنامه کاربردی سرور مستقر می شود. پشتیبان به درخواست‌هایی که از قسمت جلویی می‌آیند پاسخ می‌دهد و اقدامات مناسب را در پاسخ انجام می‌دهد، مانند حذف یک مورد از پایگاه داده موجودی و ارسال ایمیل تأیید خرید به مشتری.
قسمت جلویی و باطن به گونه ای طراحی شده اند که به عنوان یک سیستم با هم کار کنند. اگر هر یک از قسمت ها را بردارید، قسمت باقی مانده به تنهایی نمی تواند کار کند. مشکل این است که وقتی یکی از بسیاری از ترکیب‌های ترکیبی frontend-backend موجود را انتخاب می‌کنید، در استفاده از هر دو گیر می‌کنید، حتی اگر یکی از آنها از نظر عملکرد کاملاً با نیازهای شما مطابقت نداشته باشد. این بدان معنی است که شما می توانید با سناریوهایی مواجه شوید که در آن ظاهر فروشگاه تجارت الکترونیک شما توسط منطق کسب و کار شما در باطن محدود می شود، حتی اگر این دو عملکرد کاملاً نامرتبط را انجام دهند.
تجارت بدون سر تلاشی برای حل این موضوع و مسائل مشابه است. این کار را با استفاده از راه حل های معماری سیستم بدون هد، که به سادگی به این معنی است که قسمت جلویی و باطن توسط طراحی جدا می شوند و فقط باطن به عنوان هسته سیستم. قسمت «بی سر» نام از این واقعیت ناشی می‌شود که بک‌اند دیگر برای کار کردن به «هد» یا فرانت‌اند خاصی نیاز ندارد و بالعکس.
تجارت بدون سر به کسب‌وکارها این امکان را می‌دهد تا به طراحی و سفارشی‌سازی ظاهر و بک‌اند مستقل از یکدیگر بپردازند و در عین حال عملکردی مشابه راه‌حل‌های یکپارچه frontend-backend حفظ کنند.
